Voordat de oude kapel van Hasborn in 1755 werd gebouwd, had Hasborn al een kapel. Deze stond bij de oude veetrog.

Ze werd voor het eerst vermeld in 1674 en zes jaar later - in 1680 - ingewijd door de jezuïetenpriester pater Nikolaus Alff ter ere van de heiligen Rochus en Cornelius. Deze Nikolaus Alff vergezelde de aartsdiaken op zijn visitatietocht in 1680.

In 1693, op 15 december, schonken Ferdinand Ludwig von Zandt en zijn vrouw Maria Claudine von Ahr een wekelijkse mis en begiftigden deze met tienden en gunsten aan Hasborn en Diefenbach. (Brückmann, diocesaan archief Trier, sectie 105, nr. 1196)

In 1741 werden vier quarternmissen begiftigd met 33 florijnen elk, drie door individuele weldoeners en een vierde door de parochie van Hasborn.

De eerste kapel van Hasborn stond nauwelijks 100 jaar, want in 1775 werd er een nieuwe gebouwd. Ernst Wackenroder bericht erover: "De kapel is een eenvoudig gebouw van breuksteen, 7,85 meter breed in het licht en 15,80 meter lang met het koor aan drie zijden gesloten. Aan de buitenkant heeft het gebouw vlakke pilasters, zandstenen ramen en een eenvoudig pilasterportaal met een brede, gladde wang. De vierzijdige daktoren met koepel en open lantaarn erboven. Het interieur is gewelfd met een tongewelf en borstweringen op brede, gezwenkte pilaren; de relatief grote, rondboogvormige gesloten ramen zijn hoog in de borstweringen geplaatst." (Wackenroder, p. 131)