In de middeleeuwen was Glaadt nog belangrijker dan Jünkerath, dat toen slechts een huttennederzetting was. Daarom werd op deze plaats in de 14e eeuw een kasteel gebouwd door graaf Dieterich von Scheliden.

Het kasteel werd verschillende keren belegerd en veroverd, vooral door de aartsbisschoppen van Trier. In 1488 erfden de graven van Manderscheid-Blankenheim het gebied door de deling van Manderscheid. Wegens verval werd het laatmiddeleeuwse complex afgebroken en door graaf Arnold in 1605 - 1610 herbouwd als waterburcht. De ingang met ophaalbrug bevond zich in het westelijke deel.

Van 1694 - 1705 bracht graaf Salentin Ernst de laatste jaren van zijn leven door in het kasteel, waar hij ook stierf.

In 1726 - 1735 liet graaf Franz Georg een grote renovatie uitvoeren en veranderde het kasteel in een paleiscomplex. Het kasteel heeft een vierkant grondplan en bestond uit twee verdiepingen, hoge rondboogvensters sierden de westelijke vleugel. Op de binnenplaats is een fontein en een bestrating van kwartsstenen met ornamenten.

Naast het kasteel stonden een molen, een bakkerij en een brouwerij, evenals een manege en tuinen met een barokke sfeer. In de omgeving van de ruïne zijn de voormalige gracht en de geschatte omvang van het kasteel, aangegeven door de resten van de muren, nog duidelijk herkenbaar.

Twee jaar na de voltooiing brandde het kasteel af en is sindsdien een ruïne gebleven. Volgens de legende werd de brand veroorzaakt door een bliksemschicht, als straf van God, omdat God tijdens de inwijdingsceremonie zou zijn gelasterd.

In de jaren 1970-1980 werden de ruïnes blootgelegd en gerestaureerd met de hulp van vele vrijwilligers en verenigingen.