Die Kreuzgruppe am Blenter Dreis
Dreis
Aan de voet van de heuvel genaamd "Blenter", waar de Dreis Orchid Trail begint, komen wandelaars twee onwaarschijnlijke metgezellen tegen. Vanaf hun onbeschutte locatie kijken de twee kruizen al bijna honderd jaar samen neer op het dorp in de vallei.
Het rechtse kruis is een bewerkt grafkruis in de typische stijl van het begin van de 20e eeuw. De sokkel is echter duidelijk ouder. De gewoonte om grafkruisen of grafstenen om te vormen tot petitiekruisen of dankkruisen was in die tijd wijdverspreid (zie ook Station 10). Het glasplaatje dat oorspronkelijk in de uitsparing in het midden van het kruis was aangebracht met de naam en de levensdata van de overledene, werd verwijderd en in plaats daarvan werden de woorden "TOT GODS GELUK IN EEN BIJZONDERE GEDACHTENIS" gegraveerd
Peter Mehrfeld (1859-1927) uit Dreis schonk dit kruis uit dankbaarheid voor de veilige terugkeer van zijn vijf zonen uit de Eerste Wereldoorlog en vervulde daarmee een gelofte.
Het naburige "Wolfskreuz", zoals het in de volksmond wordt genoemd, is in de stijl van de schachtkruisen en werd waarschijnlijk in het midden van de 17e eeuw gemaakt. Samen met het galgenkruis en het overblijfsel van het kruis in de kapel kan het daarom worden beschouwd als het oudste veldmonument in het district Dreis. Er is helemaal geen inscriptie, alleen een wapenschild siert de kruisschacht. De hamer en beitel kunnen worden herkend als het handelsmerk van de steenhouwer. De naam "Wolfskruis" gaat terug op een oud verhaal. Het verhaalt over een smid die, op een weddenschap, 's avonds naar Bergweiler ging ondanks het grote gevaar van wolven en op deze plek ten prooi viel aan de wolven. Het is ook mogelijk dat er een verband was met de wolvenprocessies, die gedocumenteerd zijn voor een aantal dorpen in de Eifel en bedoeld waren om de wolvenplaag onder controle te krijgen.
Er kan worden aangenomen dat het wolfskruis werd gemaakt in dezelfde werkplaats waar het pestkruis (Station 14) werd gemaakt. Dit wordt aangegeven door het bijna identieke snijwerk van het kapiteel en het corpus.
mehr lesen Het rechtse kruis is een bewerkt grafkruis in de typische stijl van het begin van de 20e eeuw. De sokkel is echter duidelijk ouder. De gewoonte om grafkruisen of grafstenen om te vormen tot petitiekruisen of dankkruisen was in die tijd wijdverspreid (zie ook Station 10). Het glasplaatje dat oorspronkelijk in de uitsparing in het midden van het kruis was aangebracht met de naam en de levensdata van de overledene, werd verwijderd en in plaats daarvan werden de woorden "TOT GODS GELUK IN EEN BIJZONDERE GEDACHTENIS" gegraveerd
Peter Mehrfeld (1859-1927) uit Dreis schonk dit kruis uit dankbaarheid voor de veilige terugkeer van zijn vijf zonen uit de Eerste Wereldoorlog en vervulde daarmee een gelofte.
Het naburige "Wolfskreuz", zoals het in de volksmond wordt genoemd, is in de stijl van de schachtkruisen en werd waarschijnlijk in het midden van de 17e eeuw gemaakt. Samen met het galgenkruis en het overblijfsel van het kruis in de kapel kan het daarom worden beschouwd als het oudste veldmonument in het district Dreis. Er is helemaal geen inscriptie, alleen een wapenschild siert de kruisschacht. De hamer en beitel kunnen worden herkend als het handelsmerk van de steenhouwer. De naam "Wolfskruis" gaat terug op een oud verhaal. Het verhaalt over een smid die, op een weddenschap, 's avonds naar Bergweiler ging ondanks het grote gevaar van wolven en op deze plek ten prooi viel aan de wolven. Het is ook mogelijk dat er een verband was met de wolvenprocessies, die gedocumenteerd zijn voor een aantal dorpen in de Eifel en bedoeld waren om de wolvenplaag onder controle te krijgen.
Er kan worden aangenomen dat het wolfskruis werd gemaakt in dezelfde werkplaats waar het pestkruis (Station 14) werd gemaakt. Dit wordt aangegeven door het bijna identieke snijwerk van het kapiteel en het corpus.
