Belastingen van de Heidweiler molen werden al vastgelegd in een verkoopakte uit 1442. Uit een akte uit 1482 blijkt dat de molen toen eigendom was van het huis Bruch. De molen moest de heer van Dodenburg 1 mout graan per jaar leveren voor de waterloop, zoals blijkt uit het voorraadboek van de heren van Dodenburg en Scharfbillig. Johannes Trierweiler, eigenaar van de molen van 1766-1770, betaalde jaarlijks 4 mout graan, 15 Reichstaler, 200 eieren en 2 kippen aan Dodenburg en de betalingen aan Dodenburg gingen door tot 1793. In 1829 kocht de molenaar Johann Bourg de voormalige kesselstatt molen en in 1855 stond de molen leeg. Aan het begin van de 20e eeuw voorzag molenaar Nikolaus Heinz de molen van elektriciteit uit zijn eigen systeem. Omdat het water van de Bendersbach echter niet voldoende was om het gebouw permanent van elektriciteit te voorzien, werd de molen aangesloten op de openbare nutsleiding van het dorp. In 1914 gaf de gemeenteraad van Heidweiler Nikolaus Heinz toestemming om een subsidie van 25 mark te ontvangen voor dit project. Kort na de Tweede Wereldoorlog stopte de molen met malen en werd verkocht. De gebouwen van de voormalige molen zijn liefdevol gerestaureerd en bieden nu onderdak aan enthousiaste vakantiegangers uit de Eifel.