Zonder de talrijke leningen van verschillende musea en particulieren, kon de uitgebreide presentatie het productieproces van stoffen maken niet op zo'n volledige en begrijpelijke manier weergeven. Voor het opzetten van de draaiende kamer Ingrid Stanic heeft Monreal de erfenis van haar moeder Elisabeth Gerhards gemaakt, het spinnewiel en haar kostuum droeg.

Het middelpunt van de tentoonstellingsruimte is een groot weefgetouw, dat Marksburg in bruikleen uitleent. Deze HOCKE: "Zonder de steun van Marksburg de presentatie van de Eifel weven zou niet mogelijk zijn geweest." Zo'n weefgetouw had een bescheiden welvaart Monrealern gebracht, en de ontwikkeling ervan nam ze alles terug.

De technische veranderingen als gevolg van industrialisatie worden ook gepresenteerd. In lijn hiermee wordt de tentoonstelling aangevuld met foto's en veel wolpatronen uit een breed scala aan werkprocessen. Deze inzichten worden mogelijk gemaakt door het Rheinische Industriemuseum met leningen van de voormalige Tuchfabrik Müller uit Euskirchen. Fuhrmann en Höcke hebben ook rekening gehouden met het lot van de Weber-families in de Dertigjarige Oorlog. Deze hadden hun levensonderhoud verloren toen het dorp werd verwoest.

In aanvulling op de tentoonstelling "lakenkoopers" zijn in de andere kamers van de galerie, noch de tentoonstellingen "Monreal in schilderijen", "sculpturen van Monrealers Fritz Meurer" en "The Story Monreals" in Karl Müller-kamer te zien.

Informatie op internet op:

https://www.glanzlichter.com/Galerie-im-Untertor.cfm

en per telefoon: 02651/6764.