De bron werd al genoemd in documenten uit de 16e en 17e eeuw. In de periode rond 1900 borrelde het water op verschillende plaatsen uit de grond in het gebied tussen de Brückenstraße en de Mühlenstraße. Tot 1960 bevond de Dreesbrunnenfontein met een draaischijf voor algemeen gebruik zich in de buurt van de huidige Sparkasse-bank. Nadat het waterpeil was gedaald door de aanleg van riolering en waterleidingen, werd de fontein verwijderd. De gemeente Dreis liet in de daaropvolgende jaren echter boringen verrichten. Het mineraalwater bevond zich in de sedimenten van het rivierterras van de Salm. In 1965/66 was het mogelijk om een bron te peilen door dieper te boren. Deze ontwikkelingsbron aan de Mühlenstraße werd ontwikkeld met behulp van corrosiebestendige geperste houten filterbuizen en beveiligd met een betonnen schacht. Een kunststof buis voert het water naar de Brückenstraße. Daar werd een open drinkfontein gecreëerd, waaruit het ijzerrijke Dreiser water door middel van een onderwaterpomp in een rond stenen bekken stroomt, dat een helderbruine kleur krijgt door het neerslaande ijzerhydroxide. De drinkfontein werd in 1997 gerenoveerd. Het ijzerrijke water van de Sint-Maartensfontein is een van de mineraalwaters van het Rijnleisteengebergte. Het kan worden omschreven als natrium-calcium-waterstofcarbonaat zuur water en kan worden gecategoriseerd als geneeskrachtig water. De therapeutische waarde van het water, dat zeer rijk is aan koolzuur, is bewezen. Als onderdeel van een drinkkuur zou het een verzachtend effect hebben op maagklachten en een gunstig effect op chronische, goedaardige infecties van de urinewegen.