De aanduiding maar is afgeleid van het Latijnse “mare” (=meer) en geldt voor door waterdamp-uitbarstingen ontstane, trechtervormige vulkaansoorten, die door een explosie in het landschap werden “gebombardeerd” en vaak een komachtige vorm bezitten.

In de eerste fase van het ontstaan van een maar komt opstijgend magma terecht bij watergeleidende gesteentelagen, met een gigantische explosie tot gevolg. Het omringende gesteente wordt samen met het magma in kleinste deeltjes gescheurd en uit de explosietrechter geslingerd.
In de omgeving van de bron van de explosie ontstaat een holte, die overgaat in een explosieschacht. Doordat boven de ontstane holte het gesteente in elkaar zakt, wordt van de explosieschacht een ingestorte- of maartrechter. Nadat de vulkanische activiteiten tot rust waren gekomen, vulde de trechter zich vervolgens met water.

In totaal werden meer dan 70 maarvulkanen geteld, maar slechts nog tien maren zijn tegenwoordig gevuld met water, de overige zijn reeds uitgedroogd.

Het zwemmen in de maren in de Eifel een heel bijzondere belevenis.